Preschool children's self-regulation, parental feeding styles and emotional eating behaviors : a short-term longitudinal study

Abstract

Children's emotional eating could be driven by their individual characteristics and parenting behaviors. From this perspective, in this study, we tested the child-driven and parent-driven antecedents of emotional eating to understand the underlying mechanisms of emotional eating in children. In detail, we explored the transactional association among parental feeding styles, mealtime technoference, and children's self-regulation in predicting emotional eating during preschool years. We collected data from 231 children at two-time points, the fall and spring semesters. Children's ages ranged between 36 to 76 months (M = 58.49, SD = 9.07) in the fall and aged between 44 to 80 months (M = 65.26, SD = 8.27) in the spring. Parents reported children's eating behaviors, feeding styles, and mealtime technoference in the fall and spring semesters. Researchers measured children's performance-based self-regulation. Cross-lagged path analyses were conducted for a total of six different models. We found a bidirectional relationship between mealtime technoference and children's emotional overeating behaviors but could not find bidirectional relations between parental feeding styles (emotional and control feeding) and children's emotional eating behaviors. However, emotional overeating was predicted by parental emotional feeding and child self-regulation; parental control feeding was predicted by emotional undereating. These results show that emotional eating is an outcome of both child- and parent-driven factors. The results are discussed in detail within the Transactional Human Development Model (THDM) framework.Çocukların bireysel özellikleri ve ebeveyn davranışları, çocukların duygusal yeme davranışlarını yordamaktadır. Mevcut çalışmada, duygusal yeme davranışının altında yatan mekanizmaları anlamak amacıyla, duygusal yemenin çocuk ve ebeveyn kaynaklı öncülleri test edilmiştir. Nitekim, okul öncesi yaştaki çocukların duygusal yeme davranışlarını yordayan ebeveyn besleme stilleri, yemek vakitlerindeki teknoloji kaynaklı ebeveyn-çocuk etkileşim kesintileri (yemek vakti teknolojik kesintiler) ve çocukların öz-düzenleme becerileri arasındaki çift yönlü ilişkiyi araştırılmıştır. 231 çocuktan güz ve bahar dönemlerinde olmak üzere iki farklı zaman diliminde veri toplanmıştır. Örneklemi oluşturan çocukların yaşları güz döneminde 36 ila 76 ay arasında (Ort. = 58,49, SS = 9,07) ve bahar döneminde 44 ila 80 ay arasında (Ort. = 65,26, SS = 8,27) değişmiştir. Ebeveynler hem güz hem bahar dönemlerinde çocukların duygusal yeme davranışlarını, ebeveyn besleme stillerini ve yemek vakti teknolojik kesintileri raporlamıştır. Ayrıca çocukların öz-düzenleme becerileri araştırmacılar tarafından okul ortamında ölçülmüştür. Altı farklı model için çapraz bağlanmış panel analizleri yürütülmüştür. Bulgular, yemek vakitlerindeki teknolojik kesintiler ile çocukların duygusal aşırı yeme davranışları arasında çift yönlü bir ilişki göstermiştir. Ancak, ebeveyn besleme stilleri (duygusal ve kontrollü besleme) ile çocukların duygusal yeme davranışları arasında çift yönlü ilişkiler bulunamamıştır. Bununla birlikte, ebeveyn duygusal besleme ve öz-düzenleme becerileri duygusal aşırı yeme davranışını yordamıştır ve duygusal az yeme davranışı ebeveyn kontrollü besleme davranışını yordamıştır. Sonuçlar, duygusal yemenin hem çocuk hem de ebeveyn kaynaklı öncüllerle ilişkili olduğunu göstermektedir. Sonuçlar Etkileşimli İnsan Gelişim Modeli çerçevesinde detaylıca tartışılmıştır.