Cukurova's farm buildings : a syntactic analysis of historical evolution and contemporary adaptation

Abstract

In Turkey, numerous studies have focused on the traditional architectural heritage in rural areas; however, there is a notable lack of architectural research centred on farms. The agricultural sector has undergone significant transformations in the past three decades due to advancements in production methods, reduced labour requirements, and changing product demands. As a consequence, traditional farm spaces have been compelled to transform. In this study, the region of Cukurova was selected as the research area due to its high economic significance and its importance in understanding agricultural practices in Turkey. The agricultural transformations occurring in Cukurova are evident in the spatial elements of farms, space syntax, and human behaviour. Fifteen active farms, constructed between 1850 and 1950, were chosen for analysis to identify traces of technology and human behaviour within the farm spaces. The objective was to delineate the boundaries between shared and private areas. Two sets of data were collected to test the research hypothesis's validity. The first set comprised behavioural data gathered through direct observations, while the second set consisted of plans generated from photogrammetric models created using drone photographs. Space syntax analyses were conducted to explore the farm layouts based on these plans. The findings of this research illustrate how the utilization of farms has evolved in response to technological advancements and changing living conditions. Recent shifts have defined and allocated private and production areas within farm layout plans. These morphological changes hold significant implications for modern farming practices, underscoring the need to examine the spatial adaptation processes within farm areas in Cukurova. Consequently, this thesis aims to shed light on the progressive spatial planning of farms over time and offer insights into sustainable spatial planning practices, particularly in contemporary and modern agricultural spaces.Türkiye kırsalındaki geleneksel yapı stoğu hakkında çeşitli çalışmalara vardır ama çiftlikler üzerine olan mimari çalışma yok denecek kadar azdır. Son 30 yılda gelişen tarımsal üretim yöntemleri, azalan iş gücü ihtiyacı ve değişen ürünler eski çiftlik mekanlarını dönüşüme zorlamıştır. Bu çalışma için Cukurova Türkiye'de tarımsal anlama ön önemli ve ekonomik atma değeri en yüksek bölge olduğu için çalışma alanı olarak seçilmiştir. Bu tarımsal dönüşüm durumu Cukurova'da çiftliklerin mekansal elemanlarına hem mekan dizimine heöde insan davranışlarına yansımaktadır.. Bu nedenle Cukurova'da 1850 ve 1950 yılları arasında inşa edilmiş ve hala aktif olan 15 çiftlik seçilmiştir. Çalışma, ortak ve özel alanlar arasındaki sınırları ortaya çıkararak, çiftlik mekanlarında teknolojinin ve insan davranışının izlerini bulmayı amaçlıyor. Hipotezin geçerliliğini test etmek için iki farklı veri seti elde edilmiştir. Birincisi gözlemler yoluyla elde edilen davranışsal verilerden oluşur. İkincisi ise, drone fotoğrafları ile oluşturulmuş fotogrametrik modeller sayesinde çizilen planlar olmaktadır. Bu planlar sayasında da çifltiklerin mekan dizim analizleri yapılmıştır. Bu araştırma, çiftliklerin kullanımının teknolojik değişimler ve yaşam koşulları açısından zaman içinde değiştiğini göstermektedir. Son zamanlarda çiftlik yerleşim planlarında özel alan ve üretim alanı tanımları değişmeye başlamıştır. Bu son morfolojik değişiklikler, çağdaş çiftliği önemli bir olgu olabilir. Bu nedenle bu tez ile Cukurova'daki çiftlik alanlarının mekânsal uyum sürecini ortaya koymak amaçlanmıştır. Bu nedenle, çağdaş tarım ve sözdizimsel çalışmalar, çiftliklerin adaptasyonunun zaman içinde nasıl ilerlediğini göstermektedir. Bu çalışma aynı zamanda özellikle çağdaş/modern tarım ortamlarında sürdürülebilirlikte mekansal planlamayı öngörmeyi amaçlamaktadır.