A dyadic analysis of the link between couples' perfectionism and attachment behaviors

Abstract

Recently, perfectionism has been a more important construct due to its links with adverse individual as well as relational outcomes. In this regard, perfectionism's association with people's actions, particularly with the attachment behaviors predicting secure feelings in a romantic relationship, was focused on in this work. Further, attributions were considered as an essential factor in the way how people behave in their relationships. Following the relation between perfectionism and the way people interpret events, attributions were examined as a mediator in the link between perfectionism and attachment behaviors. Consecutively, the present work aimed exploring the direct actor and partner effects between perfectionism and attachment behaviors, as well as, indirect effects between perfectionism and attachment behaviors through attributions with a sample of heterosexual married couples in Turkey. Particularly, 91 heterosexual couples (91 women and 91 men) who were married for at least 2 years (M = 164.9, SD = 135.5 in months) participated in the study. Thanks to snowball sampling, individuals from various geographical, educational, and economic background were reached. As for online data collection process, the couples filled out Demographic Information Form, Multidimensional Perfectionism Scale (Hewitt & Flett, 1991), Brief Accessibility, Responsiveness, and Engagement Scale (Sandberg, Busby, Johnson, & Yoshida, 2012), and Relationship Attribution Measure (Fincham & Bradbury, 1992) via Qualtrics. To test hypotheses, Actor Partner Interdependence Model (APIM) and Actor Partner Interdependence Model of Mediation (APIMeM) analyses were carried on. Results demonstrated that men's own perfectionism and their wives' attachment behaviors were negatively related (direct partner effect, men to women). Moreover, the adverse association between men's perfectionism and women's attachment behaviors through men's attributions was appeared to be significant (indirect men to women actor-partner effect). These findings were interpreted in terms of their implications on the basis of the existing literature and the relative theoretical framework. Lastly, the present work's contributions to the field were argued, together with limitations and future research recommendations.

Son zamanlarda, mükemmeliyetçilik olumsuz bireysel ve ilişkisel sonuçları sebebiyle daha da önemli bir kavram haline geldi. Bu bağlamda, bu çalışmada mükemmeliyetçiliğin insanların eylemleriyle, özellikle de bir romantik ilişkideki güven hissini öngören bağlanma davranışlarıyla olan ilişkisine odaklanıldı. Ayrıca, atıflar, insanların ilişkilerinde nasıl davrandıkları konusunda önemli bir faktör olarak görüldü. Mükemmeliyetçilik ile insanların olayları yorumlama şekli arasındaki ilişkinin ardından, atıflar mükemmeliyetçilik ve bağlanma davranışları arasındaki ilişkide ara değişken olarak incelendi. Bu çalışma, Türkiye'de heteroseksüel evli çiftlerden oluşan bir örneklemle, mükemmeliyetçilik ve bağlanma davranışları arasındaki doğrudan aktör ve partner toplam etkilerinin yanı sıra, dolaylı etkilerin de atıflar yoluyla araştırılmasını amaçladı. Çalışmaya en az 2 yıldır evli olan 91 heteroseksüel çift (91 kadın ve 91 erkek) (M = 164.9, SD = 135.5 ay) katıldı. Kartopu örneklemesi sayesinde çeşitli coğrafi, eğitimsel ve ekonomik geçmişten bireylere ulaşıldı. Çevrimiçi veri toplama sürecine gelindiğinde, çiftler Demografik Bilgi Formu, Çok Boyutlu Mükemmeliyetçilik Ölçeği (Hewitt & Flett, 1991), Kısa Duyarlılık, Ulaşılabilirlik ve Yakınlık Ölçeği (Sandberg, Busby, Johnson, & Yoshida, 2012) ve İlişkilerde Yükleme Ölçeği'ni (Fincham & Bradbury, 1992) Qualtrics üzerinden doldurdu. Hipotezleri test etmek için AktörPartner Karşılıklı Bağımlılık Aracılık Modeli (APKAM) analizi yapıldı. Sonuçlar erkeklerin kendi mükemmeliyetçiliğinin ve eşlerinin bağlanma davranışlarının olumsuz ilişkili olduğunu gösterdi (doğrudan partner toplam etkisi, erkekten kadına). Ayrıca, erkeklerin mükemmeliyetçiliği ile kadınların bağlanma davranışları arasındaki olumsuz ilişkinin erkeklerin atıfları yoluyla anlamlı olduğu ortaya çıktı (erkekten kadına dolaylı aktör-partner etkisi). Bu bulgular, mevcut literatür ve ilgili teorik çerçeve temelinde etkileri açısından yorumlandı. Son olarak, bu çalışmanın alana katkıları, sınırlılıkları ve gelecekteki araştırma önerileri ile birlikte tartışıldı.