Türkiye'de ceza hukukunda Avrupa hukukuna uyum çalışmaları bağlamında üçüncü yargı paketinin genel değerlendirilmesi

Abstract

Türk kanunkoyucusu 2001 yılından itibaren hızlanmakla birlikte, esasen onlarca yıldır mevzuatımızı AB Kazanımlarına uygun hale getirmek için ciddi mesai sarf etmiş ve mevzuatta çok sayıda değişikliğe ve iyileştirmelere gitmiştir. Türkiye’nin gerçekleşmesi olanaksız derecede güç görünün AB üyelik statüsün- den bağımsız olarak, bu alandaki çalışmalar Türk hukukunun gelişimine önemli katkı sağlamıştır. Bu çalışmalar, demokrasi, çağdaş hukuk ve hukuk kültürü açısından çok yararlı olmuştur. Ancak, bu çalışmalar çok sınırlı kişilerce, konu- nun uzmanlarından yararlanmadan, çok acele biçimde, yeterince ilgili çevreler- ce bilimsel açıdan incelenip tartışılmaksızın tepki kanunları biçiminde ve ciddi hatalarla yapılmıştır. Birçok kanun daha yürürlüğe girmeden veya sonrasında, aradan çok kısa süreler geçmesine karşılık, çok sayıda değişikliği tekrar yaşamak zorunda kalmıştır. Bunlar ise, ülkede hukuka duyulan güveni azaltmış, uygu- lama itibariyle gizli af etkisi göstermiş ve günü kurtaran kişilere özgü kanun değişiklikleri görüntüsü yaratarak, AB Hukukuna uyum adı altında dahi olsa, kanun ile hukuk farkını ortadan kaldıran, bilimsel konularda bilimin değil si- yasi çoğunluğun isteğinin hukuk gibi algılanmasına yol açan ve gerçekte AB Kazanımlarından uzaklaşan bir hukuk kültürünün iyice yerleşmesine neden ol- muştur. Kanuni düzenlemeler kadar ve belki de bu geçiş süreçlerinde onlardan daha da önemli olan adli kişi veya makamların hukuk uygulamaları ve hukuk kültürüdür. Bu konuda, son on yıl içindeki bazı kanunu düzenlemelerdeki olumlu gelişmeler bir yana, genelde kanuni düzenlemeler özelde ise yargı uygu- lamasında ilerleme değil, ciddi geriye gidişin olduğu ve hızla AB Hukuku kaza- nımlarından uzaklaştığımız gözlemlenmektedir. Bu alandaki başarı, çok zaman kaybetsek de, yeniden modern ve bilimsel hukuk kültürü ve yargı uygulamasını tesis etmekle olabilecektir.

Even tough it seems like Turkish lawmaker speeds up its efforts on harmonizing our legislations into EU law, in fact, it has been actually for decades that it has done a lot of changes in regulations. Apart from the Turkey’s EU membership status which seems quite impossible, this studying on this field contributes Turkish law system and also helps on improvement of democracy, modern law and legal culture. However, due to preparing this studying impetuously and without referring to any expert opinion, lots of changes has to be done in codes before it went into effect. Thus, it reduces confidence to legal system. Also in practice, it creates a view that shows law has made for certain people, so even tough it has done under harmonization of EU law, it removes the difference between “law” and “code”. Therefore, in reality, it creates a legal culture that is isolated from EU law and it causes a sensation that law is based on only the desire of the political majority, rather than scientific opinions. As important as regulations and maybe more important thing is legal practice and legal culture of judicial authority. Apart from few regulations than have positive improvement, it has seen that there is an isolation from EU law, especially in legal practice. Therefore, to become successful on this field, it is only possible by constituting a modern and scientific legal culture and practice.