Marriage and mother-in-law/father-in-law relationships: Perceived social support, emotional closeness and marital satisfaction

Abstract

The study aimed to examine the relationship between perceived support from both mothers-in-law and fathers-in-law and the marital satisfaction of individuals through the indirect effect of emotional closeness with each parent-in-law. As marriage affects the places and roles of both parents-in-law and children-in-law in the interrelated family systems and there is a need for realignment of in-law relationships, The Family System Theory (Minuchin, 1974) and The Expanded Family Life Cycle (McGoldrick & Carter, 1999) were used as theoretical backgrounds of the study. The study has been conducted with 560 individuals (279 females and 281 males) with the 10.14 years of marriage in average (SD = 9.31) and the inclusion criteria were being fluent in Turkish, being married for at least 3 months in their first marriages, stating their sexual orientation as heterosexual and having at least one parent-in-law alive. Gender was chosen as a moderator in the model of conditional indirect effect performed by PROCESS Macro (Hayes, 2018). Results revealed that the conditional direct effect of support from parents-in-law predicted marital satisfaction and tended to be higher for males than female individuals through the emotional closeness with parents-in-law. While the indirect effect of support from fathers-in-law was found as a significant predictor for female individuals' marital satisfaction through the level of emotional closeness, there was no significant effect regarding the relational dynamics of male individuals with their fathers-in-law, females' and males' relationships with mothers-in-law. In specific, in-law relationships were not moderated by gender in the current study. The contributions, limitations, and clinical implications were also discussed.

Bu çalışmanın amacı; kişilerin kayınvalide ve kayınpederinden algıladıkları destek ile evlilik memnuniyetleri arasındaki ilişkiyi duygusal yakınlık değişkenini kullanarak koşullu dolaylı etki üzerinden incelemektir. Evlilik, kayınvalide/kayınpeder ve gelin/damadın birbirleriyle ilişkili olan aile sistemlerindeki yerini ve rolünü etkilediği için; bu ilişkilerin yeniden düzenlenmesine ihtiyaç vardır. Bununla ilişkili olarak, çalışmamız Aile Sistemleri Teorisi (Minuchin, 1974) ve Genişletilmiş Aile Yaşam Döngüsü Teorisi (McGoldrick & Carter, 1999) baz alınarak oluşturulmuştur. Çalışmanın örneklemi ortalama evlilik süreleri 10.14 yıl (SD = 9.31) olan 560 katılımcıdan (279 kadın, 281 erkek) oluşmaktadır. Araştırmaya katılım kriterleri Türkçe bilmek, ilk evliliğinde en az 3 aydır evli olmak, cinsel yönelimini heteroseksüel olarak belirtmiş olmak ve kayınvalide/kayınpederden en az birinin hayatta olmasıdır. Katılımcıların cinsiyeti düzenleyici değişken olarak, koşullu dolaylı etki modeli için seçilmiş ve analiz PROCESS Macro (Hayes, 2018) ile tamamlanmıştır. Sonuçlar, duygusal yakınlıkları aracılığıyla kayınvalide ve kayınpeder tarafından sağlanan desteğin koşullu doğrudan etkisinin, evlilik memnuniyetini yordadığı görülürken; bu etkinin erkeklerde daha yüksek olma eğilimi gösterdiği bulunmuştur. Ayrıca, kayınpederlerden gelen desteğin dolaylı etkisi sadece kadınların evlilik memnuniyeti için duygusal yakınlık yoluyla anlamlı bir yordayıcı olarak bulunurken; böyle bir etki kadınların kayınvalideleriyle ve erkeklerin kayınvalide ve kayınpeder ilişkisinde bulunmamıştır. Bu araştırmada, katılımcıların cinsiyetinin düzenleyici bir etkisi görülmemiştir. Çalışmanın bulguları, katkı ve sınırlılıklarının yanında klinik uygulamalara olası etkisi tartışılmıştır.