Individual therapy in systemic approach : perceived therapeutic change from the perspective of therapists and clients

Abstract

Therapeutic change is well-studied construct in psychotherapy process and outcome studies, providing the basis for how psychotherapy practices are effective in individuals wellbeing. The current study explores the experiences of therapists and clients regarding how therapeutic change is experienced in individual therapy from systemic perspective by using systems theory as the fundamental framework. 12 clients (2 men, 10 women) and 12 therapists (1 men, 11 women) were recruited as participants from Bilgi University Psychological Counseling Center and Özyeğin University Couple and Family Center. Both therapists’ and clients’ experiences are investigated with semi-structured interviews using thematic analysis (TA). Results revealed three main themes for therapists: “Going Beyond One-to-one Relationship in Therapy”, “Increasing Relational Awareness”, “Shift in Clients’ Attitudes Towards Boundaries with Significant Others”, and a total of two subthemes. Regarding clients’ perspective, the results yielded three main themes: “Sensemaking the Problems Through Relational Awareness”, “Acceptance in Relationships”, and “Manifesting the Differentiated Self in Relationship”, and total of two subthemes. Current study findings are discussed in the context of the systems theory literature, limitations, strengths, future research directions, and clinical implications.

Terapötik değişim, psikoterapi süreç ve sonuç araştırmalarında yaygın olarak araştırılan bir değişkendir ve psikoterapi uygulamalarının bireylerin iyi oluş halinde nasıl etkili olduğunun temelini oluşturur. Mevcut çalışma, sistem teorisini temel çerçeve olarak kullanarak, bireysel terapide terapötik değişimin sistemik bir bakış açısıyla nasıl deneyimlendiğine ilişkin terapistlerin ve danışanların deneyimlerini araştırıyor. Bilgi Üniversitesi Psikolojik Danışmanlık Merkezi ve Özyeğin Üniversitesi Çift ve Aile Merkezi'nden 12 danışan (2 erkek, 10 kadın) ve 12 terapist (1 erkek, 11 kadın) katılımcı olarak alınmıştır. Hem terapistlerin hem de danışanların deneyimleri, tematik analiz (TA) kullanılarak yarı yapılandırılmış görüşmelerle araştırılmıştır. Sonuçlar terapistler için “Terapide Birebir İlişkinin Ötesine Geçmek”, “İlişkisel Farkındalığı Artırmak”, “Danışanların Yakın İlişkilerinde Sınırlara Karşı Tutumlarında Değişim” olmak üzere üç ana tema ve toplam iki alt tema ortaya çıkmıştır. Danışanların bakış açısına bakıldığında, sonuçlar “İlişki Farkındalığı Yoluyla Sorunları Anlamlandırma”, “İlişkilerde Kabul” ve “İlişkilerde Ayrımlaşan Benliği Ortaya Koyma” olmak üzere üç ana tema ve toplam iki alt tema ortaya çıkmıştır. Mevcut çalışma bulguları, sistem teorisi literatürü, sınırlılık, güçlü yönler, gelecek araştırma önerileri ve klinik çıkarımlar bağlamında tartışılmaktadır.