Ways of coping in emerging adulthood: The role of positive development indicators and basic psychological need satisfaction

Abstract

The aim of the present study was to examine the relationship between coping resources that emerging adults have and their coping strategies as mediated by their stress appraisals. A path model was tested which links emerging adults' perception of both basic psychological needs satisfaction and frustration (autonomy, relatedness, competence), from their characteristics of positive youth development (confidence, competence, character, connection, care) to coping strategies (fatalistic, optimistic, problem-solving, helplessness) as through stress appraisals (threat, challenge, uncontrollability, control-by-self, control-by-other). A total of 466 emerging adults (359 females, 105 males, 2 other) aged between 18 and 30 (Mage = 22.7, SD= 2.89) completed a computer-assisted questionnaire. The path analysis indicated that emerging adults' control-by-self appraisal mediated the relationship between need satisfaction and three of the four coping strategies (i.e., optimistic, problem-solving and helplessness). Control-by-self appraisal mediated the relationship between need frustration and problem solving strategy, and the relationship between positive development and optimistic and problem-solving coping strategies. While uncontrollability appraisal mediated the link between need frustration and optimistic and problem-solving coping strategies, threat appraisal mediated the relationship between need frustration and helplessness coping strategy. The findings of this study identified important facilitators and frustrators of emerging adults' coping strategies.

Bu çalışmanın amacı, genç yetişkinlerin başa çıkma kaynakları ve baş etme yöntemleri arasındaki stresi değerlendirme aracılığıyla olan ilişkiyi incelemektir. Genç yetişkinlerin temel psikolojik ihtiyaçlarının tatmin edilme ve engellenme (özerklik, ilişkisellik, yeterlilik) algılarını ve pozitif gelişim özelliklerini (kendin-güven, yeterlilik, karakter, ilişkileri ilgililik), stresi (bilişsel) değerlendirme (tehdit edici, kişilik gelişimi için fırsat, kontrol-dışı, kendilik kontrolü, diğerleri tarafından sağlanacak katkı ile kontrol edilebilir algılama) aracılığıyla başa çıkma yöntemlerine ( kaderci, iyimser, problem-çözücü, çaresizlik) bağlayan bir yol modeli varsayılmıştır. Toplamda 466 (359 kadın, 105 erkek, 2 diğer) genç yetişkinin katıldığı bu çalışmada (ortalama yaş =22.7, SS= 2.89, ranj=18-30), katılımcılar bilgisayar-destekli anket formunu doldurmuşlardır. Yol analizi, genç yetişkinlerin "kendilik kontrolü" değerlendirmesinin, ihtiyaç tatmini ve dört başa çıkma stratejisinin üçü (iyimser, problem-çözücü, çaresizlik) arasındaki ilişkiye aracılık ettiğini göstermiştir. "Kendilik kontrolü" değerlendirmesi, ihtiyaç engellenmesi ve problem-çözücü baş etme arasındaki ilişkiye ve pozitif gelişim özellikleri ve iyimser ve problem-çözücü baş etme arasındaki ilişkiye aracılık etmiştir. "Kontrol-dışı" değerlendirmesi ihtiyaç engellenmesi ve iyimser ve problem-çözücü baş etme arasındaki ilişkiye aracılık ederken, "tehdit adici" değerlendirme, ihtiyaç engellenmesi ve çaresizlik baş etme arasındaki ilişkiye aracılık etmiştir. Bu çalışmanın bulguları, genç yetişkinlerin baş etme yöntemlerinin önemli destekleyicilerini ve engelleyicilerini tespit etmiştir.