Çevre yaptırımlarına genel bir bakış

Abstract

Çevreye verilen zararlardan ötürü insanlık kıyamet öncesi günlerini yaşamaktadır. Çevreyi ihlal eden fiiller insanlığın en temel hukuki varlık ve menfaatlerini ihlal ettiğinden ağır cezalarla cezalandırılmalıdır. Türk pozitif hukukunda çevreyi korumak için öngörülen yaptırımlar, sistemsiz ve yetersizdir. Çevreyi ihlal eden fiillere karşı cezalandırma tasarlanırken idare hukuku, ceza hukuku ve özel hukuk yaptırımları dengeli bir şekilde öngörülmeli ve söz konusu yaptırımlar katı ve sert bir şekilde uygulanmalıdır. Ancak hangi yaptırım önlemleri alınırsa alınsın çevre sorunlarına uzun vadeli ve kalıcı bir çözüm getirilmesi olanaklı değildir. Bir başka deyişle, çevre ve doğa tahribini yalnızca yaptırımlar yoluyla önleyebilmek ham bir hayalden öteye geçmeyecektir. Çevre ve doğayı etkin bir şekilde koruyabilmek için belki de bütün insanlığın tek umut kaynağı olan Türkiye’nin ulusal ve uluslararası düzeyde oldukça köklü, ekonomik, sosyal, kültürel ve hukuki önlemler alması gerekir. Türkiye bu adımları atmadığı müddetçe mevcut durumda kıyameti öncesi günleri yaşayan insanoğlu, belki de 2100 yılına kadar Kıyametin kopmasına tanıklık edebilecektir.

Due to given damage against environment, humankind lives the advanced days of Reckoning. Violating acts that against environment infringe the most basic status and interests of humankind so those acts must be punished with heavy penalties. The sanctions that contemplated in Turkish positive law to protect environment are unsystematic and inadequate. During the envisaged penalties against the violating acts for the environment, both administrative, criminal and civil law sanctions has to be prescribed in a measured way and aforementioned sanctions must be applied in a harsh and firm way. However, in any manner whatsoever sanctions measures are impossible to solve the environmental problems in long dated and permanently. In other words, preventing the destruction of nature and environment solely with sanctions cannot go beyond from the immature dream. To protect effectively the environment and nature, Turkey, probably the sole hope of all humankind, has to take drastic economic, social, cultural and legal measures both national and international level. If Turkey do not take steps, the humankind that lives the advanced days of Reckoning at present days, possibly can witness the Day of Judgement until 2100.