Longitudinal relations of maternal socialization and temperament with internalizing and externalizing behavior problems during middle childhood

Abstract

Interest in identifying the precursors of internalizing and externalizing behavior problems has been increasing. Studies have shown that both parental socialization and children's temperamental characteristics trigger the chronicity and permanence of children's internalizing and externalizing problems. However, there is less research investigating the influences of parental socialization on children's internalizing and externalizing problems through children's temperament during middle childhood in non-Western contexts. Thus, this study aimed to examine the longitudinal relations between parental socialization of children's negative emotions, children's temperament and internalizing and externalizing problems, as well as the mediational effect of temperament on the relations between parental socialization and these problem behaviors with Turkish children. Total of 340 mothers and their children were recruited from Bolu, Istanbul, and Ankara. Coping with Negative Emotions scale at age 7, Children's Behavior Questionnaire at age 8, and CBCL/6-18 at age 9 were used in the study. Results showed that maternal punitive and minimization reactions were positively related to children's internalizing and externalizing problems. Attentional focusing and shifting were negatively associated with internalizing problems, and impulsivity was positively correlated with externalizing problems, but inhibitory control was negatively linked to externalizing problems. Moreover, maternal punitive reactions were negatively correlated with attentional focusing and shifting. Furthermore, maternal punitive reactions were directly and indirectly related to externalizing problems, and they indirectly influenced externalizing problems via inhibitory control. These findings suggest that maternal reactions to children's negative emotions and children's temperament contribute to better understanding of children's internalizing and externalizing problems.

İçselleştirme ve dışsallaştırma problemlerinin nedenlerine yönelik ilgi artmaktadır. Araştırmalar ebeveynlerin çocuklarının olumsuz duygularını sosyalleştirme biçimlerinin ve çocukların mizaç özelliklerinin, çocukların içselleştirme ve dışsallaştırma problemlerinin kronik ve kalıcı hale gelmesini tetiklediğini göstermektedir. Fakat Batı toplumları dışındaki toplumlarda ebeveyn sosyalleştirmesinin, okul çağındaki çocukların içselleştirme ve dışsallaştırma problemlerini, çocukların mizacı aracılığıyla nasıl etkilediğiyle ilgili çalışmalar azınlıktadır. Bu nedenle bu çalışma, ebeveynlerin çocuklarının olumsuz duygularını sosyalleştirmesi, çocukların mizacı ve içselleştirme ve dışsallaştırma problemleri arasındaki boylamsal ilişkileri araştırmanın yanı sıra, Türkiye'de okul çağındaki çocukların mizacının, ebeveynlerin çocuklarının olumsuz duygularını sosyalleştirmesi ve çocukların içselleştirme ve dışsallaştırma problemleri arasındaki ilişkilerine olan etkisini araştırmayı amaçlamıştır. Araştırma Bolu, Ankara ve İstanbul illerinden 340 anneyle ve çocuklarıyla yürütülmüştür. Araştırmada çocuklar 7 yaşındayken Olumsuz Duygularla Baş Etme Ölçeği, 8 yaşındayken Çocukların Davranışlarını Değerlendirme Ölçeği ve 9 yaşındayken Çocuk Davranış Kontrol Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sonuçları annelerin cezalandırıcı tepkilerinin ve minimize etme tepkilerinin, çocukların içselleştirme ve dışsallaştırma problemleriyle olumlu yönde ilişkili olduğunu göstermiştir. Çocuklarda dikkati odaklama ve dikkati çevirebilme, içselleştirme problemleriyle olumsuz yönde ilişkiliyken, dürtüsellik, dışsallaştırma problemleriyle olumlu yönde, fakat ketleyici kontrol, dışsallaştırma problemleriyle olumsuz yönde ilişkilidir. Ayrıca, annelerin cezalandırıcı tepkilerinin, çocuklarda dikkati odaklama ve çevirebilme ile olumsuz yönde ilişkili olduğu bulunmuştur. Bunların yanısıra annelerin cezalandırıcı tepkilerinin hem doğrudan hem de dolaylı olarak çocukların dışsallaştırma davranışlarıyla ilişkili olduğu görülmüştür. Annelerin cezalandırıcı tepkileri çocukların dışsallaştırma problemlerini dolaylı olarak ketleyici kontrol aracılığıyla etkilemektedir. Bu sonuçlar annelerin çocukların olumsuz duygularına yönelik tepkilerinin ve çocukların mizacının, çocukların içselleştirme ve dışsallaştırma problemlerinin daha iyi anlaşılmasına katkı sağladığını göstermektedir.