İş sözleşmesinin devri

Abstract

İş sözleşmesiyle bir taraf (işçi) bağımlı olarak iş görmeyi, diğer taraf (işveren) da ücret ödemeyi üstlenmektedir. İş sözleşmesinin devrinde ise işçi, iş sözleşmesini devreden işveren ve devralan işveren arasında üçlü bir ilişki söz konusudur. Devir sözleşmesi ile devreden işveren iş sözleşmesini devretmeyi, devralan işveren iş sözleşmesini devralmayı kabul eder. İşçi ise iş sözleşmesinin hâlihazırdaki işvereni olan devreden işverenden, devralan işverene devredilmesini kabul eder. İş sözleşmesinin devri sonucunda iş sözleşmesindeki taraf sıfatıyla birlikte bu sözleşmeden doğan tüm hak ve borçlar başka bir işverene (devralan üçüncü kişiye) geçirilmiş olmaktadır. İş sözleşmesinin devri ile birlikte fesih, iptal gibi yenilik doğuran haklar ile tüm def’i ve itiraz hakları da devralan işverene geçmektedir. İş sözleşmesinin devri kavramı, Türk İş Hukuku açısından öncelikle doktrinde tartışılmış ve yargı kararlarına konu olmuş, mevzuattaki yerini ise daha sonra almıştır. İş sözleşmesinin devrinin kanunda düzenlenmesinden önce de Borçlar Hukukunun temel ilkelerinden olan sözleşme özgürlüğü prensibi gereği taraf iradeleriyle sözleşmenin devri olanaklı görülmüş ve bu doğrultuda kurulan sözleşmeler geçerli kabul edilmiştir. Kavram 4857 Sayılı İş Kanunu Taslağında yer almasına rağmen Kanunun kabul sürecinde yasalaşmamış, daha sonra 01 Temmuz 2012 tarihinde yürürlüğe giren 6098 Sayılı Borçlar Kanunu ile yasal dayanağa kavuşmuştur. Yüksek lisans tezi olarak hazırladığımız bu çalışmanın amacı, iş sözleşmesinin devri kavramının ve hukuki sonuçlarının incelenmesi ve değerlendirilmesidir.

Employment relationship is a working relation founded with a labour (employment) contract. In a labour contract, a party (employee) undertakes to work as the dependent, while the other party (employer) undertakes to pay a fee. With the agreement of the transfer of the labour contract the transferring employer agrees to transfer the employment contract, the third person (transferee employer) agrees to take over the employment contract and the employee agrees to be transferred from the transferring employer to the transferee employer. As a result of the transfer of the labour contract, all rights and obligations arising from this contract are transferred to another employer. The concept of the transfer of the labour contract had been discussed in the doctrine and judicial decisions in terms of Turkish Labour Law and then has taken its place in the legislation. Even in the absence of legal regulations on the transfer of the labour contract, the transfer of the contract was considered possible due to the principle of freedom of contract which is one of the main principles in law of obligations and the contracts regarding transfer of the labour contract were accepted as valid. Although the concept was included in the Draft of Labour Code, it did not become a law in the process of adoption of the law, and the legal basis was obtained with Article 429 of the Code Of Obligations No. 6098, which entered in force on 01 July 2012. The aim of this master thesis is the examination and evaluation of the transfer of the contract and its legal results.