Abstract
Hukukun teori ve pratiği, sadece kanun metinleri, mahkeme salonları ya da fakülte sıralarında değil; güzel sanatlarda da iz bırakır. Bu nedenle, “yedinci sanat” olarak adlandırılan sinemada da hukuku görmek mümkündür. Bu çalışmada, İtalyan yönetmen Pontecorvo’nun Cezayir Savaşı filmi, analiz edilmektedir. Çalışmanın temel iddiası, yönetmen ve filmin, sömürgeci kodları ifşa ederek şiddete ve ezen-ezilen ilişkisine dikkat çekerken politik sinema bilinci taşıdığıdır.